မုတ္သုန္ေလႏွင့္ ေတာ္လွန္ေရးအစဥ္အလာ

မုတ္သုန္ဤေလ
ေႏြကိုနန္းတင္၊ ေဆာင္းကိုႏွင္၏။
ရြက္ေဟာင္းကိုႏွင္၊ ရြက္သစ္ဆင္၏။
အစဥ္အလာ ထူးျမတ္စြ။

ေဆာင္းကိုဖီဆန္၊ မုတ္သုန္ထန္စဥ္
တရံခါက၊ မတ္ - တလ၌
ထႂကြပုန္ကန္၊ တို႔ေတာ္လွန္ေသာ္
ဂ်ပန္ဖက္ဆစ္ ေျပးရခဲ့။

ခါတိုင္းလိုပင္
ပင္လက္ပံလည္း၊ မီးလွ်ံမီးတုတ္
ကိုင္ကာဆုပ္၍၊ မုတ္သုန္ေရွ႕ က
အခ်က္ျပသည္၊ မတ္လ ခါတိုင္း ၀တ္မပ်က္။

ေတာမီးကိုထမ္း၊ ရွမ္းေတာင္တန္းလည္း
ေအာင္ဆန္း,ဗထူး၊ သတၱိထူးကို
ခ်ီးက်ဴးတင္စား၊ ေနသည့္လားသို႔
ေရွ႕ ဖ်ား ရဲရဲ နီလ်က္။

ထေလာ့ ႂကြေလာ့ လႈံ႔ေဆာ္ေျပာသို႔
ဥၾသရဲေဘာ္၊ ခြန္းဆင့္ေၾကာ္လွ်င္
ေတာ္လွန္ခဲ့ၾက၊ မတ္ တလကို
မွန္းဆအားအင္ ၀င္မိ၏ ။

ဥၾသစစ္ခ်ီ၊ သီေလာ့-သီေလာ့
ရိုးမမီးနီ၊ နီေလာ့-နီေလာ့
လက္ပံပြင့္နီ၊ နီေလာ့-နီေလာ့
မုတ္သုန္ေလနီ၊ ခ်ီေလာ့-ခ်ီေလာ့

မတ္လ...မတ္လ...
သတိရ၍၊ ေသြးႂကြဆူလာ
စာဆိုငါသည္၊ ကဗ်ာတပုဒ္
ေရးသီထုတ္ခိုက္္၊ မုတ္သုန္ေလလွ်င္
ငါ့ဆံပင္ကို၊ ေ၀ွ႔ငင္လႈပ္ဆြ
ၾကက္သီးထၿပီ......
ထ - ထ - သူပုန္ - ေအာ္မိ၏။ ။

ေမာင္စြမ္းရည္
၂၇-၃-၆၄