ငါတုိ႔ထဲက တခ်ဳိ႕သို႔

ခြင့္ျပဳၾက သူငယ္ခ်င္းတို႔
အမွန္တရားကို ဆုိတဲ့ငွက္ဟာ
ငါ့ႏႈတ္ဖ်ားမ်ာ ခဏလာနားလို႔။

ခြင့္ျပဳၾက သူငယ္ခ်င္းတို႔
ရင္ထဲက အသံဟာ
ငါ့ကဗ်ာကို အခုလာငွားလို႔။

ငါတို႔ဟာ ငါတို႔အားလံုးရဲ႕ ပ်မ္းမွ်ကိုယ္တိုင္းနဲ႔ ေတာ္တဲ့အကႌ်ကို
၀တ္ဆင္ေနၾကျခင္းသာျဖစ္တယ္။

ငါတို႔ထဲက တခ်ဳိ႕က
ကိုယ့္အေတာင္ပံကိုယ္ျဖတ္ ခြပ္ေဒါင္းအလံကိုယက္ေနခ်ိန္မွာ
ငါတုိ႔ထဲက တခ်ဳိ႕က ပက္ၾကားအက္ေနတဲ့ ပါးစပ္ေတြနဲ႔
မိုးခါးေရကို မက္ေနၾကလို႔။

ပေဒသရာဇ္ဆန္တဲ့ ညေတြထဲ
ငါတို႔ထဲက တခ်ဳိ႕က ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္မီးၿမိႇဳက္ေတာက္ပ ေပးေနခ်ိန္မွာ
ငါတို႔ထဲက တခ်ဳိ႕က အဆိပ္ေရေတြနဲ႔ ၿငိမ္းေနခဲ့ၾကလို႔။

ဒ႑ာရီေတြထဲကအတုိင္း
ေသြးဆာေနတဲ့ဘီလူး႐ိုင္းေတြ
ဓာတ္ပံုေတြကိုင္ၿပီး တၿမိဳ႕လံုး၀င္ေမႊေနခ်ိန္မွာ
ငါတို႔ထဲကတခ်ဳိ႕က ေခတ္ပ်က္တာကို ေခတ္ပ်က္တယ္လို႔႐ႈေနၾကတယ္။

ငါတို႔ထဲက တခ်ဳိ႕က
ယံုၾကည္ခ်က္ေတြပန္ၿပီး ေယာနသံဇင္ေယာ္လုိျပန္ေနခ်ိန္မွာ
ငါတို႔ထဲက တခ်ဳိ႕က
ကိုယ့္အနာဂတ္ကို ကိုယ္တုိင္ေသာ့ခတ္
ေသာ့တံကို မိစၦာေတြဆီအပ္လို႔။

ရန္သူကငါတို႔ကို တည့္တည့္ပစ္ေနခ်ိန္မွာ
ငါတို႔ထဲက တခ်ဳိ႕က
ညီအကိုအခ်င္းခ်င္း
ႏႈတ္ခမ္းက်ဥ္းက်ဥ္းေတြနဲ႔
အေပါစားတံဆိပ္ေတြကပ္
ေဒါသအဆိပ္ေတြ ခတ္ေနၾကလို႔။

ငါတို႔ထဲက တခ်ဳိ႕က
မိဘစကားမလြန္ဆန္ရက္ရင္ ဘုရားေတာင္မွမပြင့္ႏုိင္ဘူး ဆိုတဲ့အေတြးနဲ႔
ေတာ္လွန္ျခင္းအက်င့္ကို အဆံုးစြန္ထိ က်င့္ၾကတယ္။
ငါတို႔ထဲက တခ်ဳိ႕က
မိစၦာေတြစကား လြန္ဆန္ခဲ့ရင္ ကိုယ့္အတၱကမၻာပ်က္လိမ့္မယ္ဆိုတဲ့အေတြးနဲ႔
နာခံျခင္းအက်င့္ကို အဆံုးစြန္ထိက်င့္ၾကတယ္။

အာဇာနည္ေတြရဲ႕ အျပင္းစားရင္ခုန္သံေတြဟာ ေသနတ္သံေတြထက္ ဆူညံခဲ့ပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ ငါတို႔ထဲက တခ်ဳိ႕က လက္ခုပ္ကိုေတာင္ က်ယ္က်ယ္မတီးရဲၾကဘူး။

ငါတို႔ထဲက တခ်ဳိ႕ေၾကာင့္ ငါတို႔အကႌ်ေတြေသးေနရတယ္။
ကန္႔လန္႔ ကန္႔လန္႔ လုပ္လာရင္ေတာ့
ငါတို႔ထဲက တခ်ဳိ႕ကို
ငါတို႔ထဲက ထုတ္ရမယ္။

ငါတို႔ရင္ထဲက သံပံုးတီးသလိုျမည္လာတဲ့ ေႂကြးေၾကာ္သံေတြနဲ႔
မေကာင္းဆိုး၀ါးေတြကို ႏွင္ထုတ္ၾက။
ခြပ္ေဒါင္းေတြရဲ႕ အေတာင္ပံဟာ
စည္းမဲ့ကမ္းမဲ့ ေသနတ္ကိုင္သူေတြကို ခြပ္ဖို႔ျဖစ္တယ္။

၂၀၀၇ ႏို၀င္ဘာ။
ေကာင္းကင္ကို
ေကာင္းကင္ကိုမွ ဓာတ္ပံု႐ိုက္ထားသည္။