ကိုဟိုဒင္းေရ-
“သီတင္းကၽြတ္ပြဲေတာ္ႀကီးၿပီးလို႔ တန္ေဆာင္မုန္းတန္ေဆာင္တိုင္ ဆီမီးကၿမိဳင္။ မသိုးအလွ ျမတ္သကၤန္း ကပ္ဖို႔။ ေရႊတိဂံု ကုန္းေတာ္ေပၚမွာၿပိဳင္”ဆိုတဲ့ က်ေနာ္တို႔ငယ္ငယ္တုန္းက ဒီလို အခ်ိန္မွာၾကားရေလ့ရွိတဲ့ ကိုျမႀကီးရဲ႕သီခ်င္းေလး ကိုမွတ္မိတယ္
မဟုတ္လားဗ်ာ၊ ရန္ကုန္ တန္ေဆာင္တိုင္ပြဲေတာ္။ ေလးဆူဓာတ္ပံု ေရႊတိဂံုနဲ႔ အလွဴေရစက္ လက္နဲ႔မကြာ၊ ရက္ေရာလွ တဲ့ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ၊ ခြဲလို႔ရႏိုင္႐ိုးလား ဗ်ာ၊ အခုေတာ့ ေရႊတိဂံုကုန္းေတာ္ေပၚကို သံဃာေတာ္ေတြဟာ ခြင္ျပဳခ်က္လက္မွတ္နဲ႔ တက္ ရသတဲ့။ ဘုရားဖူးၾကည္ညိဳသူေတြ လူစုလူ ေ၀းနဲ႔ မတက္ရဘူးတဲ့၊ ကိုလိုနီေခတ္၊ ဂ်ပန္ေခတ္ထက္ဆိုးတဲ့ ကာလတခုကို ေရာက္ေနပါေပါ့ လားဗ်ာ။ သံဃာေတာ္ေတြကို ႐ိုက္ႏွက္သတ္ျဖတ္၊ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြကေန ေမာင္းထုတ္။ ျပန္ခိုင္း။ သာသနာ့ေစာင္းထက္ နအဖေစာင္းက ပိုထက္တယ္လို႔ ေျပာဖို႔လုပ္ေနတဲ့ ကာလ ႀကီးမွာ က်ေနာ္ျဖင့္ဗမာျပည္က ကထိန္ အလွဴပြဲေတာ္မ်ားအတြက္ စိုးရိမ္ပူပန္မိတာ အမွန္ပါပဲ၊ ဒီကေန ျပန္စဥ္းစားလိုက္တိုင္း ကထိန္ပြဲႀကီးေတြ ၿခိမ့္ၿခိမ့္သဲက်င္းပၿပီး လမ္းတကာ၊ ရပ္တကာ မွာ ကထိန္ညႇပ္ႀကီးေတြ အၿပိဳင္အဆိုင္ဆင္ယင္။ ခင္းက်င္းၾက။ ပြဲေတြလမ္းေတြ က်င္းပၾက။ ရန္ကုန္မွာဆိုရင္ (ကာတြန္း)ဦဘဂ်မ္းလမ္းမွာ ကာတြန္းျပပြဲေတြလုပ္ၾက။ မႏၱေလးဘက္မွာဆို ရင္ စစ္ကိုင္းေတာင္ ေတာင္လံုးၫႊတ္မွ်ကထိန္သြားခင္းၾက။ ေစ်းခ်ိဳထဲက ေအ႐ံု၊ ဘီ႐ံု စတာ ႀကီးေတြက အၿငိမ့္ေတြပြဲေတြနဲ႔ ေန႔ခင္းႀကီးဧည့္ခံၾက။ ဒီလိုခ်စ္စရာ။ ဂုဏ္ယူစရာအစဥ္ အလာ ေေလးေတြဟာ နအဖစစ္အစိုးရ ရဲ႕စစ္မိန္႔ေတြေၾကာင့္ ေပ်ာက္ကုန္ေတာ့မွာပါလားဗ်ာ။
က်ေနာ္တို႔ဗမာႏိုင္ငံသားမ်ားဟာ ကိုယ့္မွာရွိရင္ ကိုယ္ခ်ည္းမစားသံုးပဲ သူမ်ားကိုလည္း ေပးကမ္းေ၀ မွ်ခ်င္တယ္ဆိုတဲ့စိတ္ ေစတသိက္ေလးရွိေနေတာ့ စပါးသိမ္း။ ပဲသိမ္းၿပီးရင္ လွဴၾက တန္းၾကတာဟာ ႏွစ္ေထာင္နဲ႔ေတာင္ရွိၿပီနဲ႔ တူပါတယ္ဗ်ာ၊ ဘယ္သူကမွ ႐ိုက္ခိုင္းဖို႔မလို။ အမိန္႔ ေပးခိုင္းဖို႔မလိုတဲ့ အစဥ္အလာေကာင္းပါ၊ မင္းမွ စိုးမွ လုပ္တာမဟုတ္ပါဘူး။ ဆင္းရဲသားလဲ တတ္ႏိုင္ရင္ တတ္ ႏိုင္သေလာက္ လွဴၾကတမ္းၾကတဲ့ ႏိုင္ငံနဲ႔ ႏိုင္ငံသားေတြပါဗ်ာ၊ အခုေတာ့ လွဴခ်င္လို႔မလွဴရ။ လွဴခ်င္သူကိုမလွဴရ။ ၀ဋ္ဒုကၡတမ်ိဳးလိုပါပဲ။
ဒီၾကားထဲမွာ နအဖအစိုးရရဲ႕၀ါဒျဖန္႔ယႏၱရားမ်ားနဲ႔ ေနာက္လိုက္ေခြး မီဒီယာမ်ားထဲမွာ သူတို႔လက္ပါးေစ ၾကံ့ဖြတ္ေတြက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြကိုသြားၿပီး ကထိန္ပစၥည္းေတြအတင္း လက္ခံခိုင္း။ အတင္းေရ စက္ခ်။ အတင္းကထိန္လိုက္ခင္းေနၾကတယ္လို႔ ၾကားရေတာ့ ပိုၿပီးစိတ္ မခ်မ္းမသာျဖစ္ရတယ္၊ ေအးဓားျပ တိုက္တယ္ဆိုတာနဲ႔ ေျပာင္းျပန္ ကုသိုလ္ဓားျပတိုက္တယ္ လို႔ ဆိုရမလား မသိပါဘူး၊ တခ်ဳိ႕သံဃာ ေတာ္မ်ားကေတာ့ ပတၱနိကၠဳဇၨနကံေဆာင္ထား တာမို႔ သူတို႔ေပးတဲ့အခါ လက္ခံထားလိုက္ေပမဲ့ သူတို႔သြားတဲ့ ေနာက္ ကိုယ္တိုင္မသံုးပဲ သူမ်ားကိုစြန္႔ ႀကဲလိုက္ၾကတယ္လို႔လဲ ၾကားရတယ္၊ နအဖေၾကာင့္မို႔ သံဃာေတာ္မ်ား လုပ္ ေနရပံုအတြက္ လည္း စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရတယ္။
က်ေနာ္တို႔ ဗုဒၶဘာသာမွာ အလွဴဒါနျဖစ္ေျမာက္ဖို႔အတြက္ အခ်က္သံုးခ်က္လိုအပ္ တယ္ဆိုတာ ခင္ဗ်ားမွတ္မိတယ္မဟုတ္လား၊ အဲဒါေတြက လွဴတဲ့သူရယ္၊ လွဴတဲ့ပစၥည္းရယ္၊ အလွဴခံတဲ့လူရယ္လို႔ ဆိုသမို႔လား၊ အခုေတာ့ သံဃာေတာ္မ်ားကလက္မခံခ်င္တာကို အာဏာ နဲ႔ အတင္းယူခိုင္းေနတယ္ဆိုေတာ့ အလွဴဒါနျဖစ္ေျမာက္ဖို႔အတြက္ လိုအပ္တာဟာ စစ္တပ္ အာဏာအပါ အခ်က္ေလးခ်က္ျဖစ္ သြားၿပီေပါ့ဗ်ာ၊ မူလသံုးခ်က္နဲ႔တင္ မရေတာ့တာလည္း အမွန္ပဲ၊ စစ္အာဏာပိုင္ေတြကခြင့္မျပဳလို႔ မခင္းရတဲ့ ကထိန္ေတြ၊ မက်င္းပရတဲ့အလွဴပြဲေတြ နည္းမွမ နည္းေတာ့ပဲ၊ ဗုဒၶဘာသာေျပာ ေျပာရရင္ ဒါနမေျမာက္ေအာင္ ေႏွာင့္ယွက္ဖ်က္ဆီး တယ္ဆိုတဲ့ အျပစ္ဟာ ဘယ္ေလာက္ႀကီးသလဲ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေတြ စဥ္းစားမိရဲ႕လားမသိဘူး။
ဒီစာကိုေရးေနရင္းပဲ ကိုဟိုဒင္းေရ။ သတင္းတခု၀င္လာသဗ်၊ ေကာင္းသတင္းေျပာ ရမ လား။ ဆိုးသတင္း ေျပာရမလားမသိဘူး၊ ခင္ဗ်ားမို႔ မွ်ရအုန္းမယ္၊ အဲဒါ(ဦး)ျမတ္ခိုင္ရဲ႕ လွ်ပ္တစ္ ျပက္ဂ်ာနယ္ပိတ္ လိုက္ရၿပီတဲ့ဗ်၊ ထုတ္ေ၀ခြင့္ပိတ္လိုက္တာလို႔ ဆိုတာပဲ၊ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုတာ ေတာ့ မသိရေသးဘူး၊ ျပန္ၾကား ေရး၀န္ႀကီး (ဗိုလ္ေက်ာ္ဆန္း) ကို ပိုင္လွတယ္ဆိုတဲ့လူ။ သူ လည္းကမ္းနားသစ္ပင္ ပဲကိုး၊ ကိုယ့္ကိုယ္အမွီ ေကာင္းရွိ။ အကာအကြယ္ေကာင္းရွိတယ္ဆိုၿပီး သူတကာကိုတြယ္။ စာေပအႏုပညာ သည္ေတြကို တပည့္ေမြး။ ရန္သူထား လုပ္ခ်င္သလိုလုပ္ ေနတဲ့လူရယ္ေလဗ်ာ၊ နအဖကိုယ္စား တရားမ၀င္ ၀ါဒျဖန္႔တာ။ တိုက္ခိုက္တာေတြလည္း လုပ္မွ လုပ္၊ လွ်ပ္တစ္ျပက္ဆုိတာက ဗမာျပည္ရဲ႕နံပတ္၀မ္း အ၀ါေရာင္ စာနယ္ဇင္းရယ္လို႔ ဆိုင္းဘုတ္ ခ်ိတ္ဆြဲမထားယံုတမယ္ နာမည္ႀကီးပုဂၢိဳလ္ေတြရဲ႕ “အတြင္းေရး” ဆိုတဲ့ ေကာလာဟာလေတြ ကိုဘံုးေဘာလေအာ။ ရက္ရက္ေရာရာႀကီးေဖာ္ျပေနတဲ့ ဂ်ာနယ္ပါကလားဗ်ာ၊ သူနဲ႔မတည့္ လို႔ကေတာ့ ႐ုပ္ရွင္ေလာကသားေတြ။ ဂီတေလာကသားေတြ သြားေပေရာ့ပဲ၊ တယ္လဲေျပာင္ ေျမာက္ဆိုကိုးဗ်။
အရင္လတုန္းက က်ေနာ့္စာထဲမွာ သူ႔ဂ်ာနယ္ကေန ႏိုင္ငံေရးက်ားေသေတြကို နအဖရဲ႕ စီမံကိန္းနဲ႔ အသက္သြင္းလာတာကို ေရးလိုက္မိေသးတယ္မွတ္တယ္၊ ဦးေအာင္ႀကီး။ သခင္ တင္ျမ။ ဦးခ်စ္လႈိင္တို႔သံုးဦး ကို ခမ္းခမ္းနားနားႀကီးပြဲထုတ္ၿပီး အတိုက္အခံေတြကို တိုက္တာ ေလဗ်ာ၊ ျပည္တြင္းက ႏိုင္ငံေရးေလာကနဲ႔ စာေပေလာကမွာကို ေတာ္ေတာ္ေျပာစရာျဖစ္ခဲ့ တာေပါ့၊ အခုေတာ့သူမ်ား ပ်က္စီး တဲ့အတြက္ ၀မ္းသာ တယ္လို႔ေတာ့ မေျပာခ်င္ပါဘူးဗ်ာ၊ ဒါေပမဲ့ ‘လွ်ပ္တစ္ျပက္ဘာေၾကာင့္ အပိတ္ခံ ရတာလဲ’ ဆိုတာလို က်ေနာ့္ေခါင္းထဲမွာ မရွင္း တာေလးေတြ က်န္ေနခဲ့တဲ့အတြက္ပဲ အစာမေၾကသလို ျဖစ္ေနတာပါ၊ သူကမင္းသမီး တေယာက္အေၾကာင္း ပုတ္ခတ္ေရးသားလို႔ အဲဒီမင္းသမီးက ၾကပ္ေျပးအထိ တက္တိုင္တာနဲ႔ အပိတ္ခံရသလိုလိုေတာ့ ၾကားတာပဲ၊ ၾကပ္ေျပးက အာဏာပိုင္မ်ားက မင္းသမီးေလး ကိုပိုစာ နာသြား တာလည္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မွာေပါ့ဗ်ာ၊ အလြယ္သာမာန္ အရပ္သားေျပာ ေျပာရင္ေတာ့လည္ လြန္းတဲ့ဘီး ေခ်းသင့္တာပါပဲ၊ အခုလိုအခါႀကီးရက္ႀကီးမွာ ဗမာျပည္သားေတြအဖို႔ တရား သံေ၀ယူစရာ ျဖစ္တာ ေပါ့ေလ။
ဒါေလာက္ပဲဗ်ာ။
ဘယာေဘး ကြာေ၀းၾကပါေစ။
ယာေတာကသာေျဗာ
Friday, 7 December 2007
အေ၀းကေပးစာတေစာင္
Posted by ေရႊဥၾသ at 22:45
Labels: အိတ္ဖြင့္ေပးစာ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment