ထေလာ့ ျမန္မာ၊ အို … ျမန္မာတို႔
တို႔႐ြာ တို႔ေျမ၊ တို႔႐ြာေျမ၀ယ္
ေစတီ စပါး၊ မ်ားလည္း မ်ား၏
မ်ားပါေလလည္း၊ တမဲြမဲြႏွင့္
ဆင္းရဲကာသာ၊ ကာလၾကာလွ်င္
ယာစကာမ်ဳိး၊ တညိႇဳးညိႇဳးႏွင့္
ပုထုိးျမင့္ေမာင္း၊ ေက်ာင္းႀကိဳ ေက်ာင္းၾကား
လွည့္လည္ သြားလ်က္
မစားေလရ၊ ၀မ္းမ၀၍
ဆြမ္းမွ်မတင္ႏိုင္ ရွိမည္တည္း။
ထေလာ့ ျမန္မာ၊ အို … ျမန္မာတို႔
တုိ႔႐ြာ တို႔ေျမ၊ တို႔႐ြာေျမ၀ယ္
ေရခ်ဳိေသာက္ရန္၊ ျမစ္ေခ်ာင္းကန္ႏွင့္
သီးႏွံ ခ်ဳိပ်ား၊ မ်ားလည္း မ်ား၏
မ်ားပါေလလည္း၊ တမဲြမဲြႏွင့္
ဆင္းရဲကာသာ၊ ကာလၾကာလွ်င္
ျမင္သာျမင္ရ၊ မစားရ၍
ေလာကၿပိတၱာ ျဖစ္မည္တည္း။
ထေလာ့ ျမန္မာ၊ ျမန္မာ ထေလာ့
အားမေပ်ာ့ႏွင့္၊ မေလွ်ာ့လံု႔လ
သူကစ၍၊ ငါက အားလံုး
လက္႐ုံးမ်ားေျမာင္၊ ဉာဏ္မ်ားေျမာင္ႏွင့္
စြမ္းေဆာင္ၾကေလ၊ ေဆာင္ၾကေလေလာ့
ဤေျမ ဤရြာ၊ ဘယ္သူ႔ ရြာလဲ
ဤယာစပါး၊ ဘယ္သူ႔ စပါးလဲ
ထားေလာ့ တာ၀န္၊ ပြန္ေလာ့ လုပ္ငန္း
ဉာဏ္ေရွ႕ပန္း၍
တ၀မ္းတစိတ္ ညီေစသတည္း။ ။
ေဇာ္ဂ်ီ
Sunday 25 November 2007
တို႔တိုင္းျပည္
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment