တပင္ဆံ ခ၀ါခ်ၿပီမို႔
နာၾကတဲ့ အသီးေတြ တြန္႔လို႔သာေႂကြ။
အသီးေတြ ရာသီေျပာင္း
သာသနာေမာင္းေရွ႕ကေဆာ္
ေဒါင္းေတြကေအာ္။
ေဒါင္းေအာ္ရင္မေနသာ သူလာပါလိမ့္ေလး
ေရွ႕ေနထြက္လ်က္ေမွာင္ၾကတယ္
သန္းေကာင္လကြယ္ထက္ဆိုး။
ျခေသၤ့မင္းက ထမ္းပိုးႂကြယ္
တိုးလို႔ကြယ္ပ်က္လိမ့္ဦး
ဂူပုန္းတဲ့ခင္ႀကီးေပ်ာ္တို႔ရယ္
သမီးေတာ္ လႊတ္လိုက္ပဦး။
ဇာဏီ ၾကက္မ သူတြန္လ်င္
ဇမၺဴတခြင္ လင္းလို႔မဆံုး။
ကုန္းေဘာင္ေခတ္ အယူေတာ္မဂၤလာ ဦးႏိုးရဲ႕ကဗ်ာပါ။ခု အေျခအေနနဲ႔ ခ်ိန္ထိုး ၾကည့္ႏိုင္ၾကဖို႔ေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါတယ္။
Monday, 26 November 2007
အယူေတာ္မဂၤလာကဗ်ာ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment